Neresinden tutarsa tut Elinde kalacak bitirken sulh Soru sormaya çalışmak mı yok Henüz erkenden çöker korku Yani savaş çanları yavaşça kuzeyden değil batıdan çalar Yani yıkım başladıysa biri güneşten değil tepeden bakar Istan-bul gibi güzide şehirde yaşamak artık istisna Kopuk bi' topukla bu yarışı sürdürmekten gibi ısrarla Yorulmadan, geride kalanları toparlamak Sırası mı bu yoruma takılmamak,içeriye çekiliyor açılmamak, tam-tam Ölüme gidenleri inatla koruyan kudretli bi tam-tam Düşen bu boşluğu usulca çömelip bizahmet önümden al, Tesadüfen, tavsiye uğruna üşenmeden, tuhaf bi duyguyu içerlesen Düşünmüyor bile! Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağların hala orda Alaca akşamım aralıktan ahkamseli Suları bulanık atlasında işaretli Günler almanaktan arak, Ceketim suçtan daha parlak Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağlar halen orda Baktım da mefhum dağların hala orda Alaca akşamım aralıktan ahkamseli Suları bulanık atlasında işaretli Günler almanaktan arak, Ceketim suçtan daha parlak Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağlar halen orda Artık son, istikrar Kopan bu kıyamet istifra Ölü insanlar familyasından tanıdık olanları istif yap Artık son, inatlaşma Geri gel kendine analiz yap, Yapay zekaları özgür bırak ve kadehine zehrini kendin kat-postal Ayakta sıkılan 43, bedenime yapışan öksüz Sakin kafa, sakin ruhuma örtü, çünkü gördüm Herşey bitince anlamsızdır görgü Biraz tebessüm, işini bitirse Biraz cesaret , işine gelirse Aktif süzgeç devre mi? insan olanlar kevgiri gir Altına açılan tabancalardan kendine uygunu seç, Sıradan geç, beygire bin, Uzunca bir yola bir gidelim, Yargıyı öntarafından algıyanları hayat affetmez... Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağların hala orda Alaca akşamım aralıktan ahkamseli Suları bulanık atlasında işaretli Günler almanaktan arak, Ceketim suçtan daha parlak Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağlar halen orda Baktım da mefhum dağların hala orda Alaca akşamım aralıktan ahkamseli Suları bulanık atlasında işaretli Günler almanaktan arak, Ceketim suçtan daha parlak Dışarı çıkıp baktım da mefhum dağlar halen orda

Kendimden oldum tamam. hep, birileri var bana kalan... Artıyor, biriken artıyor, içimi kemiren şüphelerim artıyor ve yine uzandı yüreğim yatağın üstüne soğuk bi' düş beni tartıyor benimdi sanırım dünya tanıdık, bildiğim herşey yalan soru sor hadi bana bağlanmaya yok ihtiyacı yok ağlanmadan devam eder mi ki akan nehirlere karışmayan diri inancımız bi daha mı var? zamanı var, yaşamanın aklıma zararı var diye herşeyi bırakıp uzakta yaşamayı kendime yeni bir yol sayamam dedi bi daha mı var? zaman mı var? yavaşça uzan ve öylece kal... İçimdeki korkumdan tuhaf değil hayat dokunma bırak çarpıyor aynı düşte gönüller. sen giderken... kan ile dünyan hep hüsran hep hüsran kurtulmak kendinden yoksaymak yok olmak çünkü kan ile dünyan hep hüsran hep hüsran kurtulmak kurutulmak yoksaymak yok olmak çünkü kan! bana kalırsa zamanı yaşamak giderek herşey mal oluyor bana kalırsa gün geçiyor geceler kalıp da benimle gün sayıyor bana açılan kapıları, kapan yaralara dokunan tam anlamıyla saldırı anını yaşamamı destekler gibi görünen travmalarla içimde kırıldı birşeyler ve bu gerçeğe açılan birşeyken biri çalıntı hayatı yalanla sıyırıp elimde olanı da isterken açıkta kalsın kilitli kalmaya yeminler okunan mektuplar bana naftalin kokar,çürük cesetler biraz da kuru-boya kusmuklar tamamlanır gibi karmaşık puzzle, içine bükülmüş sarmaşık yazı kimsenin ölmeye korkusu yok yine üstlenecek gibi tüm olanları üstelik şimdi eksilenlerin yerine gelenler eskiden beri inadına biriken irinler gibi, insanın aklına yatırım yok gibi... (nakarat x2) İçimdeki korkumdan tuhaf değil hayat dokunma bırak çarpıyor aynı düşte gönüller. sen giderken...

Yarım porsiyon bu ölüm kalım hesapları itirazım doğru olsa yine de farkı kalır ne bir resim çizerdi titrek ellerim ne başka bir hayırlı elsanatlarından anlarım en sonuncu hali dahi benim hanedanına karşı gelme ihtimalimin yanında olsa bari asıl bilinci olmayan bu bence kerpetence konuşmasını anladığım gündü ihtilalim şimdi hazır tonum, kucakta kadar torun kurgularıma aldanırsan istediğim olur durakta beklenirse gelmeyen ve yalan yazan çizelgeden çıkan sonuçlarsa bilimsel bir tanı takip et, tarihin tadında akıp et, kayıp yazıtların arkasında değil marifet bırak da bilinmeyen bazı bilinmeyenlerin ağzı açık seçik konuş yinede uyanmaz ki hancı utanç takvimlerinde buldum izini yarınlar sana kalsın, kalsın kalsın kalsın silinmiş kıyametler sakinlerine cevabım susmadan olsun... Usulca esnedim bu siyasi bir bekleyenim rahatlamak şöyle bir yana dikkatimi tetikledi aynı deneylerde gözlenen köpek gibi deneme seneme denk gelir bu arta-kalan emeklerin saçmalık Arkabahçe saklanır korkusuzluk anıtı bacaklarını midesinde toplamış fakat tesadüfün de cesaretine şaşmalı.... bacaklarını utancından açmamış Usulca toparladım vakumla boşaltılır usulde ustalardan almadığım saygıdır sayıda sayıyı artakalanı kasık kasını kasımpatını verilmeyen hediye zorla hatırlatılır akıllı telefon illa hayatım Isabelle 'la kendi yaşayamayan aplikasyon yolla sayfa tanımı gerçek olanı kredi kartı ortalaması toplamından ağır insan hafriyatı utanç takvimlerinde buldum izini yarınlar sana kalsın, kalsın kalsın kalsın silinmiş kıyametler sakinlerine cevabım susmadan olsun...

İçimden çık şu anda bi' türlü bu halimi gör yanımdan geçenler bir bir ufak telaşla kaçarken aklımı bulandırma. bir rüya görüyorum kafası küçük küçük uzvumdan küçük insanlar etrafına dolan yüce dağlar batıyor gözüme mesafesi tenimle hemzemin tenimin mesafesi zemine denk gelir rengi gri korneadan beri tuhaf bir ışıkla uyandır artık beynimi göz kapaklarımda kaldı bir resim içimde eksik olması mühim değil hatrı geçmiyordu eski dostların birer birer ve şimdi bir bahanedir tekerlenir... beni yukarda tutar mı sıkar mı bi yanı çıkar mı çıkarcı için hezeyanım bırak karşımda kal aklımda... yine... kamaşır gözlerim alışmak için uzun zaman önce unutulan olur ufaldıkça ufalır gibi gözüken göz bebeklerimi hayal edin beyaz bi kumsalı dipsiz mağarayı evsiz adamları hayatı zamanı yalan ve dünleri yarın ve gerçeği geçmişi gölgeyi hayal edip Bir rüya görüyorum kafamı kesip, bırakır gibi yaparım nefesi kesip morarır gibi ciğerim kesik kesik artık olacakları kabul edip giderek yaklaşıyor gibiyim aslında uzaklara gitmeliyim ışığın kaynağında hayallerim gölgem ufalır bunu hayal edin... göz kapaklarımda kaldı bir resim(içimden çık şuanda) içimde eksik olması mühim değil (içimden çık şuanda)

Sonuma yaklaşırken bir şeyler koptu benden bir şeylerdan kastım birkaç dost birkaç hatıra süreler bile tükendi hiç beklemedim birşey söylemedim ve hiç bir şeydim ben tamam da bi' kez olmasın bu içten pazarlık yüzünde endişe gözündeki hep ayrılık tamamsa geri dönmeme yok artık ihtiyaç sebepsiz gidersem hayat devam eder tesadüfen 'yalnızım' Yine her şeyi yenmeye ya da herkesi silmeye başucumdaki gölgeye uzaktan bakmaktan ben kaçardım gülmeye utandım ölmeye uzandığım göklere bu insan formundan ben Bi' gün gelir de oyunu kaybedersen yenilgi görmeden kabul edersen tesadüfen kimsesizsen ve yalnız sürekli düştüğünü hissederken bacaklarında kas ayaklarında güç vücudun tam ancak haberleri de yoktu dışardan baktığında hiç içerden baktığında suç ölümcül olmasan da hastalıktır ortağın belki ışıkların çok zamandır kesikti güneş kim isterse gidip ona bi' hayli eğilsin zaman çizgilerine basma kıvrım kıvrım dolanmış ve samanyolunu yakmıyorsan artık çocuk değilsin günün birinde yine de denk gelirse söylerim hafızamda kalan o eski resimleri beğenmedim üstü yırtıktı, altı zaten yok yani bilincin dışında senden ödünç ömür isterim 'patates var yer misin?' Yine her şeyi yenmeye ya da herkesi silmeye başucumdaki gölgeye uzaktan bakmaktan ben kaçardım gülmeye utandım ölmeye uzandığım göklere bu insan formundan ben

Zamanın ötesinde bir yerde insanlık adına çalışan birileri var belki bu ben değildim belki sensin ve belki de o kıvrılmış yatıyordum oysa sen! ona sen diyorum ama dönüp hiç yüzüme bakmadı, gözleri yok onun yuvaları var ben ışık diyorum güneş değil parlak rengi mi? tarifsiz duygusu olmayan insan yaratıp aynaya bakınca farkettim sanal değil ama hayal gibi nefeste çalışan aletler ne geldiğinden bi' haberdar ne geldiğinden bi' haberci ben ışık diyorum güneş söner ışık diyorum ona ödün kopar ışık diyorum ona bakarsın ancak ne için açıldığını gözün şaşar ışık diyorum ya yankılanır ışık diyorum ama anlamadın ışık diyorum ona bakıp bakıp bunu gözleri olmayan anlarmış Bahsettiğim ne bir ışık bahsettiğim ne bir kaynak bahsettiğim ne bir gölge sadece karanlıkta doğan öylece bahsettiğim ne bir nokta . Bahsettiğim ne bir virgül , bahsettiğim ne bir ünlem ! sadece karanlıkta doğan doğan doğan yanında olmak için harcadım ne varsa cebimde döktüm yere karıştırdım herşeyi belki kendime benzerim diye kanıtlar mı sundum? ne var ne yok diye belki de öyle...

Baktığım yerde gördüğüm, ne benim ne de başkası öldüğüm her sorunu var eder kördüğüm ekmeği dostuma bana kan verin. öldürür mü deli saçması? yarın aldatır geriye bakmayın geriye yaslanıp geriye baktığımda yarın olmasın ki süre dolmadan... çıkmasın cebimden savaşlar çıkmasın yahut mecmualar aklımdan kurtulmak geçer yoksaymak kurtulmaksa eğer iki dünya arasına sıkışmaktan kendimi yok gibi saymaya dağılırken teni üzerimde ölü toprağı toprağa karışır. herkes tuhaf. her şey tuhaf. herkes tuhaf. her şey tuhaf. tuhaf. şimdiden geriye aksa zaman olanlar değişir mi? kim bilir kabul etmemen var olanı yok eder mi? soğuğun tenini yaktığı, sesinin yankılandığı mağaran seni gizler mi? herkes tuhaf. her şey tuhaf. herkes tuhaf. her şey tuhaf. tuhaf.

zaman... içimde bekleyen uzakta bir zaman ve pembe kaplı gölgeler uzaktalar öfkelenmek için fırsatım, öfkelense suçlamak için... olmadan, ne bende birşey eksik sende fazla gel. içinde hala benim için varsa yer. nefes almayı henüz unutmadım unutmaya hazırlanırken... uzaktan, bakıp da gülümsesen tekrar uzaktan yanımda olsan bile zerre dokunmam yorulmuş olmalısın göğsüme uzan ancak pul dökülür kanatlarından... gölgemin içinde ben günahların içinde sen ne fark eder uzakta yol ne farkı var uzakta sen... benim halim için üzülmenin anlamı yok üzülmeyin fakat fazla değil sonum yakın senin değil. eğil kulak kabart bak bu adam kul hakkına hiç uzanmadan yanımdaki kadın uzak içimdeki kadın kadar. uzundu yol gidip gelme zaman alır gidip kalma üstelik de gidenlerime yeni bir örnek olma neden dedim neden mi var gidip gelme neden uzar üstesinden gelinemez bir ölüm kaldı yavan...

Gerçek olan hep bir adım geride kalan topal. İstirahate çekildim bir istridye kadar. Öyle sert bir zırhı olan çelik dahi yapışkan, şekli sıcaklıkla dahi düzelmeyen yaşam. yerde pire, yerin dibine yetmişaltı evren. yetse dahi insan için yenisi varsa dilen! tuhaf tuhaf resimler, şifre gülen aşüfte karşılaşma şansım olsa sorardım ki "nesin sen?" ömre gölge düşse o an güneş biraz ferahlar. eksilse sayı,sayısı,sayımız olsa bi'kaçlar. foton foton her hücreye taşın sekiz dakika, bende olsa anahtarı da sekiz dakika otursam. bir taşımlık kaynat, toprak olmamışsa oynat. yerin üstü kabuk bağlamış içiyse oynak oysa uçmak için oynar, her insan aynı soydan. Neslim için geç kalındı artık oyun oyna... Biriktirip zamanı ve zamanında kumların, sürtünerek bi' sürtüğün düşmesine izledim. yerçekimi bir İKLİM için manasını kaybeder, gün geceden aç kalır ve dönmesini bekleyip. ne var-ne yok arka tarafı parlamayan yuvarlak. için rahat değil yahut buradan anlaşılmaz. öyle uzak, öyle melanet bir yerde görünmek, sanma karizmatik şuan med ve cezir kepaze! içimdeki ses öbeklerinde yatan sefiller, karanlık bir atmosferin derinlerine gizlenen. benim dedim kapıyı çalıp kapı açılsa içerden, güneş girmemiş bu odayı bir dikişte içerken. bir nefeste olsa içim bir seferde dolsa, açmam için beklemeden pare pare solsam oysa olmasaydı yaşantım ve olmasam da burada, Neslim için geç kalındı artık oyun oyna.

Bu filmdeki er raynı kurtar içimdeki er raynı belki de ötekini göstermek kolay gelirse bu rüya mı? belki savaşları özlemedim el bombası el tüfeği ve el mermi verdi bana sırtını yok sihirli değneyi yaslayıverdi... O halde bu filmi gösteren adam kaçıncı kişiydi gözleri olan gitgide sarmal döne döne zaman deli bile halime üzüldü o an üstüme çöküp de kanımda için bu hayali hayatım milimle geçip Hüseyin’e ağlaki Bolt'unu seçip kıyılara yanaşır apaçık bir geçim her gün haberlere baktığım için bir sürü yalan ve bir sürü resim artık görüyorum kim kime kefil zorunlu geceden kalma bir fikir Amerika’nın her hastanesi dolarla severse hastanedir bırakır zehrini derileri delip ayağa kalkınca ölmesi için Kurdele dağıt havan topuna tutulmayan çocuklara okuma yazma haftası kurabiye dağıt ekmek arası umut dağıt ölmemişse derken bile yüzüm buruşmaz silah satıp kadın pazarlayan gibi konuş lisan öğrenmeye gerek yok, gittiğin yerde tek bir dil var tek bir ırk kocaman bir ülke saydım ama öyle çok ki rakamların yerini değiştiren bir makineye dönüştüm ikna çabaları boşa cehennemde İbrahim’le İbranice öğrendim sebep sorma orada başka dil yok dediler, başka ırk